Lennti klukkan 5:15 eftir 8 og hálfstíma flug. Þreytt, úldin og spennt. Kem útur flugvélinni, horfi stolt í kringum mig af afreki mínu að hafa ferðast þetta alein. Fannst það allt í lagi að vera svolítið sjálfumglöð og stolt. Horfi á hina ólýsalegu náttúru Úganda við sólarupprás þegar ég sé kunnulegan mann. Sá maður var faðir minn sem hafði fengið sér passa til þess að taka á móti mér við flugvélina. Ég, Íslendingurinn sjálfur var klædd í gallabuxur, bol, peysu, sokka og uppháa strigaskó, ekki beint besti kosturinn þegar maður kemur útí 25°hita, og á leið í hálftíma röð til að borga Vísa inn í landið. En ég lifði þetta af og næsta stress var að finna töskuna mína, ég var alveg viss um að hún væri glötuð þegar ég hafði leitað í cirka 20 mínútur því mig minnit að hún hafði verið stór og svört, en það kom síðan í ljós að hún var grá og svört. Svona getur ferðaþreytan gert mann skrýtinn. Svo lá leiðin langa til Kampala þar sem við pabbi lenntum í umferðaröngþveiti a'la Afríka. Komum heim og í innkeyrslunni var mín elskulega móðir, Hörður og Júlía. Margt hefur breyst síðan seinast, mamma er tálgrönn skvísa, systir mín tálgrönn ,,gelgja" og bróðir minn að verða strákur, ekki barn, öll voða sæt og útitekin, yndislegt að hitta þau öll... Fór svo með þeim í skólann og þar hitti ég kennarann hanns Hödda sem heitir Herra Brúnn einsog Höddi segir það en í raun og veru heitir hann MR. Brown. Svo fengum við okkur morgunverð í Kapira og svo fórum ég og mamma á skrifstofuna, þar hitti ég Justin og fór með honum í Kisamente að kaupa kók og fór svo heim. Þar hitti ég Hildi og Teit og við sátum á veröndinni heima í sólbaði og spjölluðum heillengi þangað til að Justin kom og bauð mér yfir til sín til að sjá Leo sem er sonur hans. Svo eftir þá skemmitlegu heimsókn var ég uppgefin þar sem ég hafði verið vakandi í meira en sólarhring. Lagðist uppgefin uppí rúm með moskítóneti í kringum og steinsvaf þangað til að mamma strauk vangann minn og sagði mér að við værum að fara í sund. Þá skellti ég mér með og fór í smá sund. Svo lá leiðin einfaldlega í Makkaróur og ost heim til Lesleyar og Kristjáns frænda. Indæll dagur....
Ætla að vera dugleg að láta inn eina og eina mynd.. kanski eitthverskonar mynd dagsins ? En við ættum að fá intertenið heim eftir nokkura stund. Þ.e.a.s þegar gámurinn kemur.
Bið ykkur vel að lifa... endilega commentið sem mest það er svo gaman :)
3 comments:
Aj ástin mín !!! Gott að þér líði vel í faðmi fjölskyldunnar! Ekkert er betra en það. En Vona að þérlíið sem allra best og að þú munir ekki sakna okkar á Íslandi ALLTOF mikið, veit það er erfitt að sakna okkar ekki ;) en við munum tala reglulega saman, og ég óska þér góðs gengis í Afríku! En bið að heilsa fjölskyldunni, alveg hvað ég er stolt fyrir þína hönd að hafa ferðast þetta allt alein, en nú verð eg að kveðja. P.s. er ennþá veik, meira en í gær, en eg jafna mig. 'eg mun sakna þín... bless :*
Gott ad allt gekk vel elskan, vid erum hér í 32 stiga hita á Spáni og soknum t´hín strax.
Hlokum til ad sjá thiug aftur í Ágúst.
Dóra og pabbi.
Vonandi skemmtirðu þér alveg Konunglega í Úganda, örugglega erfitt að gera það ekki. Svo er það bara að koma með slattann allan af fréttum og bloggi. Kveðjur frá firði ísanna í landi ísanna.
Post a Comment