Keyrðum í tvo klukkutíma og stoppuðum þá í skrýtnustu sjoppu sem ég hef á ævinni komið í, þar var aðeins einn kælir, fullur af kóki, þrjú borð og stólar og eitt útvarp.
Þetta er semsagt sjoppan umrædda...
Svo ókum við til Masindi, sem er smábær í sveitinni í Úganda, fengum okkur franskar og kók. Rákumst meðal annars á þennan mann. Okkur þótti hann einkar áhugaverður.
Svo komum við að Níl. Skelltum okkur samstundis í siglingu niður Níl, þar sáum við flóðhesta, krókódíla og fíla. Svo sáum við aftur flóðhesta og krókódíla og á endanum var það það eina sem við sáum.
Þessi mynd lýsir áhuga okkar á krókódílunum á bakkanum þarna hinummegin
Krókódíllinn Eiríkur
Svo eftir þriggjatíma siglingu, fórum við á hótelið, í sund og sturtu. Svo lá leiðin í matsalinn, þar sem að okkar kærasti vinur, Hornafjarðamanninn tók öll völd og við spiluðum til um hálf 12 leitið, vorum seinust að fara að sofa og fyrst að vakna, sannir Íslendingar.
Ég, tilbúin í hornafjarðamanna !
Vöknuðum eldsnemma, skunduðum í magnaðasta Safarí sem ég hef farið í á ævinni, enda hef ég bara farið í tvö, en þetta toppaði hitt. Sáum allt sem hægt er að sjá fyrir utan blettatýgurinn. Allt frá öskrandi ljónum niður í borðandi hrægamma. Frábært !
Maja ljónatemjari (það eru ljón fyrir aftan mig)
Svo eftir fjögurra klukkutíma safaríævintýri þá fórum við til baka, úfnar eftir keyrsluna og full að lífsfyllingu, enda er þessi upplifun ólýsanleg ! Keyrðum til baka til Masindi, fengum okkur að borða, lögðum svo í hann til Kampala aftur. Á miðri leið ákváðum við að við ætluðum að prófa að fara í verslannir og fleira eins og local fólkið hérna. Endaði með því að við stoppuðum á flotta Grand Chariokie-num okkar fyrir utan moldahrúgu við smá verslunarsvæði við veginn. Lögðum, læstum bílnum, löbbuðum að sölukonunni, báðum um þrjár kók. Fengum það, skítugar flöskur, er ekki viss um innihaldið, en þetta var stemmingin! Svo fyrir neðan var krakkahópur sem að öskruðu ,,Muzungu" einsog ég veit ekki hvað. Ég fór að þeim, tók myndir af þeim á fínu digital myndavélina mína, þau ópuðu yfir sig af skelfingu, þegar ég sýndi þeim myndirnar af þeim. Þau höfðu aldrei séð svona apparat áður. Ég get með stolti sagt að ég var s.s fyrsta manneskjan í þeirra lífi sem að sýndi þeim stafræna myndavél. Vei vei...
Krakkarnir sem ég hitti
Jæjja orðið nóg í bili. Er að fara í sólbað á morgun með Hildi, Teit, Herði og Júlíu, lokatilraun til brúnku.
- allar myndirnar sem ég tók eru inná : www.spaces.msn.com/members/majarut
2 comments:
Hæ krútt!
Æðislegar myndir! Hlakka til að sjá þig bráðlega! Góða ferð heim á föstudaginn og farðu varlega! :o)
Þú ert upprennandi blaðamaður - hlakka til að sjá þig!
Post a Comment